Het is belangrijk om altijd de tijd te nemen om tot bezinning te komen. Vooral spirituele mensen hebben momenten en fasen van contemplatie nodig. Meditatie leidt niet altijd direct tot innerlijke rust. Vaak is meditatie een tijd van reflectie, nadenken over wat is geweest en nadenken over wat zal zijn.

Reflecteren betekent ergens over nadenken en reflecteren betekent ook ergens de vraag naar de betekenis stellen en dat is belangrijk. Als je altijd in het hamsterwiel zit en voortdurend actief bent zonder tijd om na te denken, kan je leven op de een of andere manier hol worden. En als er ergens een catastrofe gebeurt, kun je depressief worden.

Je zou ook kunnen zeggen dat depressie soms de manier is waarop de natuur je dwingt na te denken over de zin van het leven. Soms is reflectie simpelweg een gevolg van de behoefte aan reflectie. En dus zou je zeggen: neem vaak de tijd om na te denken, neem vaak de tijd om na te denken over de zin van het leven, neem vaak de tijd om na te denken over de betekenis van je daden, neem vaak de tijd om na te denken: “Voor deze achtergrond van een hoger niveau context van betekenis, welke zin heeft wat ik doe?”